Wist je dat baby’s eigenlijk veel te vroeg geboren worden om hun geboorte überhaupt mogelijk te maken?
Evolutie
Omdat onze voorouders rechtop gingen lopen en hierdoor een smaller bekken ontwikkelden, én we later een steeds groter wordend hoofd kregen (ontwikkelder brein) heeft de evolutie het zo ontworpen dat mensenbaby’s ‘te vroeg’ geboren worden zodat ze nog door het geboortekanaal kunnen.
Prematuur
Maar dit heeft als gevolg dat mensenbaby’s neurologisch gezien ernstig prematuur zijn. Een mensenbaby beschikt na zijn geboorte over slechts 25% van zijn uiteindelijke hersenvolume. Niet gek dus dat mensenbaby’s nog lange tijd afhankelijk zijn van hun ouders/verzorgers. Ze zijn simpelweg nog niet af, en ontwikkelen zich buiten de baarmoeder verder. Sterker nog, de mensenbaby is, vergeleken met andere zoogdieren, het meest afhankelijk en kwetsbaar. Andere zoogdieren kunnen sneller lopen, zijn sneller zelfredzaam.
Afhankelijkheid versus onafhankelijkheid
Is het dan zo gek dat een baby afhankelijk is?
Of is het gek dat wij in onze opvoeding zo op onafhankelijkheid hameren?
“Het lichaam van de moeder is de baby’s natuurlijke habitat, de plek waar ontwikkeling plaatsvindt”, aldus Nils Bergman (2014). Waarmee hij wil zeggen dat om een baby optimaal te laten (verder) groeien en ontwikkelen, het lichaam van de moeder de beste leefomgeving is voor de baby. De zwangerschap vervolgt zich als het ware, zij het buiten de baarmoeder. Dit staat dus haaks op het westerse geïndustrialiseerde idee dat zo snel mogelijk naar onafhankelijkheid toegewerkt moet worden.
In nabijheid versus alleen slapen
Niet gek dus dat baby’s die dichtbij hun moeders slapen stabielere fysiologische functies hebben (stabielere temperatuur, hartritme) minder lange adempauzes en meer lichte waakmomenten die beschermend zijn tegen wiegendood (Richard et al, 1996; Field, 2014), vergeleken met baby’s die alleen slapen.
Dus die instinctieve drive om je baby dichtbij je te houden is geen verwennen van je baby, of afhankelijk maken van je baby. De natuur heeft het zo ontworpen.
Referenties:
Bergman, N. J. (2014). The neuroscience of birth-and the case for Zero Separation. Curationis, 37(2), 1-4.
Field, T. M. (Ed.). (2014). Touch in early development. Psychology Press.
Richard, C., Mosko, S., McKenna, J., & Drummond, S. (1996). Sleeping position, orientation, and proximity in bedsharing infants and mothers. Sleep, 19(9), 685-690.
Wil je mij volgen?
Like en volg me op Facebook, Instagram en abonneer je op de nieuwsbrief. Geen spam, enkel de nieuwe blogs boordevol tips en informatie rondom slapen en opvoeding. En je ontvangt ook nog eens gratis de gids ‘Verander de slaap van je kind zonder slaaptraining’.
Is deze blog interessant voor iemand die je kent? Deel deze blog gerust met anderen. Zie de buttons voor delen onderaan de blog.
Heb jij een vroege vogel thuis?
Kijk eens bij de online cursus Vroeg Ochtend-Ontwaken van Slaap Zoet™. Leer je vroege vogel begrijpen. Krijg inzicht in welke processen het vroege ontwaken van je kind beïnvloeden en leer veranderingen aan te brengen om vroeg wakker worden te veranderen.
Meer weten over hechting?
Kijk eens bij de online cursus Hechting van Slaap Zoet™. Leer over de basisprincipes van hechting en gehechtheid, ontdek wat hechting te maken heeft met slaap en leer hoe gehechtheid zich ontwikkelt.
Over Consuela Hendriks
Consuela Hendriks is BIG-geregistreerd GZ-psycholoog, orthopedagoog en gecertificeerd slaapcoach. Ze is ruim 20 jaar werkzaam in de geestelijke gezondheidszorg. Met haar jarenlange ervaring in haar praktijk voor psychologische en pedagogische hulpverlening, diagnostiek en 1e en 2e lijnsbehandeling voor kinderen, jongeren en jongvolwassenen heeft zij veel gezinnen mogen ondersteunen bij ontwikkelings- en opvoedingsvraagstukken, waaronder slaapproblematiek. Haar expertise en ervaring ligt niet alleen op het gebied van zich 'normaal' ontwikkelende kinderen maar tevens op het gebied van kinderen met ontwikkelingsstoornissen.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.