“Je baby moet vandaag na 90 minuten poepen!”

Wat?

Klinkt best bizar of niet? Wat dacht je van:

“Je baby moet vandaag na 90 minuten wakker zijn slapen.”

Geen wetenschappelijke basis

Er bestaat geen wetenschappelijke evidentie voor het vaststellen van wakkertijden voor kinderen. De schema’s per leeftijd zijn kul. Er is niet zoiets als een vaste wakkertijd per leeftijd.

Dit is een term bedacht door de slaapindustrie die de tijd dicteert dat een kind wakker zou moeten/kunnen zijn tussen slaapjes in. De focus daarbij ligt veel te veel op dat perfecte plaatje, de klok, de angst dat als het kind niet volgens dat stramien slaapt er ‘schade’ optreedt. Hier speelt de slaapindustrie mooi op in, want ’je wilt toch het beste voor je kind’…

Variatie

Natuurlijk zie je als je het slapen van een baby gaat plotten, op termijn, bepaalde regelmatigheden ontstaan, een soort van slaappatroon. Maar het probleem is dat de individuele variatie dusdanig groot is dat je dit niet kunt extrapoleren en generaliseren naar alle kinderen. Het varieert niet alleen in aantal slaapjes, maar ook in duur van de slaapjes en de termijn waarin een ‘patroon’ weer aan verandering onderhevig is. En al die variatie valt onder ‘normaal’.

Net zoals de variatie in elimineren. Je vertelt ouders toch ook niet dat alle baby’s van x maanden precies op dit en dat tijdstip moeten poepen, omdat er anders schade optreedt. Natuurlijk, poepen is belangrijk, anders krijg je lichamelijke klachten. Elke baby poept, maar de een vaker dan de ander, de een poept minder vaak maar een grotere hoeveelheid, de ander vaker kleine porties. Een baby poept als de drang om te poepen hoog genoeg is. Het lichaam regelt dit wel (gegeven dat er geen medische zaken spelen).

Zo ook met slaap. Elke baby slaapt, de een vaker dan de ander, de een langer dan de ander. Een baby slaapt als de drang om te slapen hoog genoeg is. En dit varieert binnen diezelfde baby ook nog eens van dag tot dag. Er zijn veel factoren die hierbij een rol spelen, zoals ontwikkeling, mate van stimulatie, stress, temperament, ziekte, voorafgaande slaap enzovoorts.

Stress en faalgevoelens

Het idee dat een kind langer of korter wakker zou moeten zijn, is verontrustend. Ouder(s)/verzorger(s) worden juist meer geconfronteerd met veel stress en faalgevoelens wanneer zij zich aan wakkertijden houden (Harries & Brown, 2019).

Het werken met wakkertijden kan leiden tot verlies van ouderlijk instinct en intuïtie, gaat voorbij aan responsiviteit en kan ervoor zorgen dat ouder(s)/opvoeder(s) minder afgestemd zijn op hun kind en diens signalen. Routine of ritme in de zin van een volgorde van activiteiten is zeker goed en geeft voorspelbaarheid en daarmee veiligheid, maar dit is iets anders dan vaste tijden waar niet vanaf geweken mag worden. Gebruik zo’n schema niet zo strak, maar zie het als hele hele grove richtlijn. Valt je kind precies in zo’n schema, prima, dan werkt dat blijkbaar goed. Maar past je kind er niet in? Dan is er niets mis met je baby.

Individueel bepaald

In plaats van te werken met strakke wakkertijden, is het beter om de unieke slaapsignalen van je kind te leren herkennen en hierop adequaat te reageren. Je leert meer van trial en error dan van strakke schema’s… Je kind is uniek, geen geprogrammeerde machine. Behandel je kind dan ook niet als een tamagotchi.

Referenties:

Harries, V., & Brown, A. (2019). The association between use of infant parenting books that promote strict routines, and maternal depression, self-efficacy, and parenting confidence. Early Child Development and Care, 189(8), 1339-1350.

Foto: Laura Ohlman via Unsplash